توحید ( فقه )

توضیح مفهومی

توحید: اعتقاد به یگانگی خداوند.

توحید، یگانه دانستن خداوند متعال و نفی هرگونه شریک برای او است و از آن به مناسبت در باب طهارت و صلات سخن گفته شده است.

توحید از ارکان و اصول اسلام بلکه همه ادیان آسمانی می‏باشد و کسی که آن را انکار نماید و برای خداوند شریک قائل شود، مشرک و نجس است1) ر کفر (.

شهادت به وحدانیّت خداوند متعال از ارکان تشهّد نماز است و بدون آن تشهّد تحقق نمی‏یابد2) ر تشهّد (؛ چنان‏که دو بار شهادت به توحید از فصول اذان) ر اذان (و اقامه) ر اقامه (است. 3

________________________________________

658

تلقین توحید، همراه دیگر معارف اعتقادی به محتضر) ر احتضار (و میّت مستحب است4) ر تلقین (. مستحب است مریض هنگام عیادت مؤمنان از او نزد آنان به توحید، نبوّت، امامت و جز آن از عقاید دینی اقرار کند. 5

) ر شهادتین (

1. العروة الوثقی 67 /1؛ توضیح المسائل مراجع 76 /1 م 2 106. جواهر الکلام 82 - 81 /9. 3 246 /10؛ الروضة البهیة 4 572 /1. تحریر الوسیلة 5 92 /1. العروة الوثقی 372 /1.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 657

اصطلاح‌نامه

اعم

اعتقاد ( فقه )

وابسته

اعتقاد به توحید ( فقه )، انکار توحید، تعلم توحید، منکر توحید

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 657