تخصص ( اصول فقه )

توضیح مفهومی

تخصص ( اصول فقه ) : خروج حقیقی چیزی از شمول موضوع عام

تخصص، به معنای خروج حقیقی چیزی از شمول موضوع عام است؛ به بیان دیگر، تخصص آن است که عنوان عام به خودی خود شامل فرد یا افرادی نمی‌باشد و برای خارج کردن آنها به تخصیص نیاز نیست؛ به این گونه خروج، خروج موضوعی می‌گویند؛ در مقابل تخصیص که خروج حکمی است؛ برای مثال، اگر گفته شود: ' اکرم العلماء '، زید جاهل تخصصاً خارج است و نیازی به تخصیص و خارج کردن ندارد، زیرا وی بهره‌ای از علم ندارد.

منابع

1. اصطلاحات الاصول : صفحه 97
2. فرهنگ اصطلاحات اصولی : صفحه 93
3. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

وابسته

تخصیص ( اصول فقه )، تعارض تخصیص و تخصص، ورود ( اصول فقه )

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه تخصص ( اصول فقه ) به زیرصفحه تخصص ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• اجود التقریرات جلد 1 : صفحه 457
• اجود التقریرات جلد 2 : صفحه 162، 453
• اصطلاحات الاصول : صفحه 97، 286
• اصول الاستنباط : صفحه 300
• اصول الفقه جلد 1 : صفحه 139
• اصول الفقه جلد 2 : صفحه 203
• الاصول العامة للفقه المقارن : صفحه 88، 90
• المحصول فی علم الاصول جلد 4 : صفحه 418
• المحکم فی اصول الفقه جلد 6 : صفحه 48، 49
• انوار الاصول جلد 3 : صفحه 21
• بحوث فی علم الاصول جلد 3 : صفحه 352، 353
• بحوث فی علم الاصول جلد 7 : صفحه 14، 49
• شرح اصول فقه جلد 1 : صفحه 301
• علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید : صفحه 397
• فرهنگ اصطلاحات اصولی : صفحه 93
• فوائد الاصول جلد 4 : صفحه 591، 714
• کفایة الاصول : صفحه 168
• مصباح الاصول جلد 3 : صفحه 250، 347
• منتقی الاصول جلد 6 : صفحه 395
• نهایة الافکار جلد 4 جزء -2 : صفحه 17
• نهایة الافکار جلد 4-2 : صفحه 17