بادیه

توضیح مفهومی

حَضَر: شهر و روستا.

به شهر و روستا 'حضر' و به ساکنان آنها 'حاضر' یا 'حضری' گویند. مقابل حضر 'بَدْو') بادیه (و مقابل حاضر 'بادی' یا 'بَدَوی') بادیه نشینی که در مکانی خاص استقرار ندارد (قرار دارد) ر بادیه نشین (.

در کلمات فقها حضر در مقابل سفر) ر سفر (آمده و مراد از آن، محل سکونت، اعم از شهر و روستا است. چنان که مراد از سفر، خروج از محل سکونت به قصد پیمودن مسافتی خاص می‏باشد) ر وطن (.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 312

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «بادیه» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

بَدْو

اعم

بلد

وابسته

اهل بادیه، حضر

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 312