اطلاق مفعول بر مصدر
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
اطلاق مفعول بر مصدر : ذکر صیغه اسم مفعول و اراده مصدر؛ از اقسام مجاز لغوی
از اقسام مجاز لغوی، آوردن اسم مفعول به جای مصدر است؛ مانند: «بِأَییِّکُمُ الْمَفْتُونُ»؛ «(که) کدام یک از شما دستخوش جنونید» (قلم// 6) .
در این آیه، «مفتون» (اسم مفعول) به معنای «فتنه» (مصدر) به‌کار رفته که یکی از معانی آن، زوال عقل و جنون است.