اطلاق مفرد بر تثنیه
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
اطلاق مفرد بر تثنیه : ذکر صیغه مفرد و اراده تثنیه؛ از اقسام مجاز لغوی
«اطلاق مفرد بر تثنیه» از اقسام مجاز لغوی، به معنای آوردن مفرد و اراده تثنیه است؛ مانند:
1. «وَاللّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَن یُرْضُوهُ إِن کَانُواْ مُؤْمِنِینَ»؛ «در صورتی که اگر مؤمن باشند (بدانند) سزاوارتر است که خدا و فرستاده او را خشنود سازند» (توبه// 62) .
در این آیه، ضمیر منفصل «ه» در «یرضوه» مفرد آمده است؛ در حالی که مراد، خداوند و پیامبر او (تثنیه) است؛ به دلیل تلازم میان رضای خدا و رضای رسول او.
منابع
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 129
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه اطلاق مفرد بر تثنیه به زیرصفحه اطلاق مفرد بر تثنیه/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.