اسم فاعل
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
اسم فاعل : اسم مشتقِ دلالت کننده بر انجام دهنده فعل
اسم فاعل، از مصادیق مشتق اصولی و اسمی است که از فعل مضارع معلوم، مشتق شده و بر کسی و یا چیزی که فعل از او سر زده، دلالت مینماید.
در کتاب ' التعریفات ' آمده است:
' ما اشتق من یفعل لمن قام به الفعل بمعنی الحدوث و بالقید الاخیر خرج عنه الصفة المشبهة و اسم التفصیل لکونهما بمعنی الثبوت لا بمعنی الحدوث '. [۱]
نزاع اصولیها در مبحث مشتق در این مورد که آیا مشتق در خصوص ' ما تلبس بالمبدأ ' حقیقت است یا در اعم از ' ما تلبس و ما انقضی عنه ' در اسم فاعل نیز جاری است.
پانوشت
منابع
- کفایة الاصول : صفحه 56
- الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 58
- مفاتیح الاصول : صفحه 19
- مفاتیح الاصول : صفحه (15-16)
- اجود التقریرات جلد 1 : صفحه 63
- محاضرات فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 240
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاحنامه
اعم
وابسته
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه اسم فاعل به زیرصفحه اسم فاعل/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- اجود التقریرات جلد 1 : صفحه 63
- الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 58
- الوافیة فی اصول الفقه : صفحه 64
- انوار الاصول جلد 1 : صفحه 156
- فوائد الاصول جلد 1 : صفحه 90، 102
- کتاب التعریفات : صفحه 11
- کفایة الاصول : صفحه 56
- محاضرات فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 240
- مفاتیح الاصول : صفحه (15-16)، 19
- نهایة الافکار جلد 1 : صفحه 129