آیه وضو (فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
آیه وضو
آیه وضو ( آیه قیام؛ آیه مسح ): آیه 6 سوره مائده.
آیه « یَا ایُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اِذا قُمتُم اِلَی الصَّلاةِ فَاغسِلُوا وُجُوهَکُم وَ اَیدِیکُم اِلَی المَرَافِقِ وَ امسَحُوا بِرُؤُسِکُم وَ اَرجُلَکُم اِلَی الکَعبَینِ... » بیانگر کیفیّت وضو برای نماز است که عبارت است از شستن صورت و دو دست از آرنج و مسح سر و دو پا.
مراد از « اِلَی المَرَافِقِ » بیان حدّ شستن در وضو است نه ابتدا و انتهای شستن دست و آن این که جز کتف، بازو و آرنج، باقی دست باید شسته شود، لیکن تعیین این که شستن را باید از سر انگشتان آغاز کرد یا آرنج، با سنّت است که آغاز آن را از آرنج می‌داند.
مراد از « وَ امسَحُوا بِرُؤسِکُم » مسح قسمتی از سر است. در این که مراد از « کَعب » بر آمدگی روی پا است یا مفصل بین ساق و قدم، اختلاف است. 1
به جمله « اِذا قُمتُم اِلَی الصّلاةِ » به غیری بودن وجوب وضو (--» وجوب غیری) استدلال شده است؛ زیرا مفهوم آن، نفی وجوب وضو در صورت عدم قصد اقامه نماز است. 2
1 - جواهر الکلام 2 215 - 224.
2 - 1 10 و کنز العرفان 1 43.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 197
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «آیه وضو ( فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه آیه وضو (فقه ) به زیرصفحه آیه وضو (فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.