قرینه شرعی

توضیح مفهومی

قرینه شرعی : قرینه بودن یک چیز بر مراد متکلم، نزد متشرعه

قرینه شرعی، قرینه‌ای است که نزد متشرعه (اهل شرع) بر مراد جدی متکلم دلالت می‌کند و سبب می‌شود تا سخنان گوینده در معنای مجازی آن ظهور پیدا کند ـ قرینه صارفه ـ یا سبب تعین مشترک لفظی در یکی از معانی آن می‌گردد ـ قرینه معینه ـ برای مثال، اگر گفته شود: لباس نجس را با آب تطهیر کنید، به کمک قرینه شرعی فهمیده می‌شود که منظور از آب، آب طاهر است نه آب نجس، زیرا آب نجس در شرع، پاک کننده نیست.

منابع

1. عدة الاصول (ط.ق) جلد 1 : صفحه 370
2. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «قرینه شرعی» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

قراین شرعی

اعم

قرینه ( اصول فقه )

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه قرینه شرعی به زیرصفحه قرینه شرعی/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

• عدة الاصول (ط.ق) جلد 1 : صفحه 370