سُوَر مکّی ابتدائیه

توضیح مفهومی

سُوَر مکّی ابتدائیه : سوره‌های نازل شده در سال‌های آغازین بعثت

سوره‌های مکی بخشی از قرآن کریم هستند که طی سیزده سال اقامت پیامبر اکرم (ص) در مکه بر آن حضرت نازل شده‌اند و به سه دسته تقسیم می‌شوند:

1. سوره‌های علق، مدّثّر، تکویر، أعلی، لیل، انشراح، عادیات، تکاثر و نجم در سال‌های نخست بعثت نازل شده‌اند و به آن‌ها «سور مکی ابتدایی» می‌گویند.

2. سوره‌های عبس، تین، قارعه، قیامت، مرسلات، بلد و حجر در اواسط زمان بعثت و اقامت رسول خدا (ص) در مکه نزول یافتند و به آن‌ها «سور مکی متوسط» می‌گویند.

3. سوره‌های صافات، زخرف، دخان، ذاریات، کهف، ابراهیم، و سجده در مرحله پایانی زمان اقامت پیامبر (ص) در مکه نازل شدند و «سور مکی ختامیه» نام گرفتند.

اسامی سوره‌های مزبور، مورد اتفاق همگان نیست.