ادلال ( فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
اِدلال: منّت نهادن.
ادلال در مقام عبادت به این است که بنده بپندارد خداوند را بیش از حدّ استحقاق عبادت کرده است و همین مسأله او را از برآورده نشدن خواسته هایش در پیشگاه خداوند به شگفتی وادارد که خطر آن از خطر عجب بالاتر است. از این موضوع در باب صلات بحث شده است.
ادلال بر خداوند، از موانع قبولی نماز، بلکه هر عبادتی است، لیکن به قول مشهور، موجب بطلان عمل نمی‌شود؛ خواه مقارن با عمل باشد یا بعد از آن 1 (--' منّت) .
التنقیح (الطهارة) 5 31 - 35 و جواهر الکلام 11 93.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 325