اطلاق تثنیه بر مفرد
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
اطلاق تثنیه بر مفرد : ذکر لفظ تثنیه و اراده مفرد؛ از اقسام مجاز لغوی
از اقسام مجاز لغوی «اطلاق تثنیه بر مفرد» یعنی آوردن تثنیه و اراده مفرد است؛ مانند:
1. «نَسِیَا حُوتَهُمَا»؛ «ماهی خودشان را فراموش کردند» (کهف// 61) . در این آیه، نسیان را به موسی (ع) و یوشع بن نون نسبت داده است؛ در حالی که در ادامه همان آیه می‌فرماید: «فَإِنِّی نَسِیتُ الْحُوتَ»؛ «من ماهی را فراموش کردم» (کهف// 63) . در این آیه، گوینده یوشع است.
2. «وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ»؛ «و هر کس را که از مقام پروردگارش بترسد دو باغ است» (رحمن// 46) . به «فراء» نسبت داده شده که در این آیه، منظور از «جنتان» یک بهشت است.
3. «أَلْقِیَا فِی جَهَنَّمَ»؛ «در جهنم فروافکنید» (ق// 24) که منظور «الق» است.
منابع
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه اطلاق تثنیه بر مفرد به زیرصفحه اطلاق تثنیه بر مفرد/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.