اصالت وقف
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
اصالت وقف : توقّف از تصرّف در اشیا قبل از اباحه شرع
اصالت وقف، حکم اولی عقل به توقف، نسبت به تصرف در اشیا، با قطع نظر از وجود شرع و حکم شارع نسبت به آنها است.
در این که عقل ـ صرف نظر از احکام شرع ـ نسبت به افعال عادی انسان، که انتفاع از آنها صحیح بوده و ضرری برای کسی ندارد - در مقابل افعال ضروری، مثل تنفس و افعال قبیح که در آن ضرر وجود دارد و در مقابل افعالی که حسن آنها در نزد عقل مسلّم است ـ چه حکمی دارد، میان علمای اصول اختلاف وجود دارد:
عدهای به اباحه، برخی به حظر و جمعی همانند مرحوم ' شیخ طوسی ' به توقف اعتقاد دارند و گروهی دیگر معتقدند عقل در این باره حکمی ندارد.
بنا بر نظریه اصالت توقف، در این گونه موارد، تا زمانی که شارع نظر خود را بیان کند، باید توقف شود.
منابع
- منتهی الدرایة فی توضیح الکفایة جلد 5 : صفحه (400-401)
- معارج الاصول : صفحه 202
- مبادی اصول الفقه جلد 2 : صفحه 808
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاحنامه
وابسته
نمایههای موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاحنامه).
برای دسترسی به نمایههای شامل واژه اصالت وقف به زیرصفحه اصالت وقف/نمایههای موضوعی مراجعه کنید.