عملکردها

تفاوت میان نسخه‌های «تفسیر بیانی»

از دانشنامه علوم اسلامی

 
جز (۱ نسخه واردشده)
 
(بدون تفاوت)

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۲:۲۱

توضیح مفهومی

تفسیر بیانی : تفسیر موضوعیِ قرآن به قرآن یا رویکرد ادبی در تفسیر یا بررسی وجوه بلاغی قرآن

در متون علوم قرآنی برای 'تفسیر بیانی' سه تعریف وجود دارد:

1. استقرای لفظ خاص از قرآن و بررسی معنای آن لفظ در همه مواضعی که استفاده شده است، و سپس دستیابی به یک معنای کلی برای آن لفظ، با عنایت به موارد استعمالش در تمام قرآن.

این روش بنا به ادعای دکتر عایشه عبدالرحمان بنت‌الشاطی از ابتکارات استاد وی، امین خولی مصری است.

از این تعریف برمی آید که اولاً تفسیر بیانی، تفسیر قرآن به قرآن است؛ ثانیاً این روش نوعی تفسیر موضوعی است.

2. تفسیری که مباحث آن درباره بلاغت قرآن در قالب شکل‌های بیانی آن صورت می‌پذیرد؛ مانند: تشبیه، استعاره، کنایه، تمثیل، فصل و وصل، حقیقت و مجاز، استخدام و….

3. تفسیری که غرض آن رسیدن به مراد گوینده با استعانت از علوم ادبی و ادات بیانی است.

منابع

  1. مجله رسالة القرآن (فصلنامه) جلد 1 : صفحه (30-32)
  2. المفسرون حیاتهم و منهجهم : صفحه (46-47)

اصطلاح‌نامه

اعم

تفسیر قرآن ( علوم قرآنی )

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه تفسیر بیانی به زیرصفحه تفسیر بیانی/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع

  • اصول التفسیر و قواعده جلد 1 : صفحه 30
  • المفسرون حیاتهم و منهجهم : صفحه (46-47)
  • قوانین الاصول : صفحه 103
  • مجله رسالة القرآن (فصلنامه) جلد 1 : صفحه (30-32)