ظن متعارف

توضیح مفهومی

ظن متعارف : ظنّ به موضوع یا حکم شرعی از راه‌های معمول

ظن متعارف، به معنای ظن به حکم شرعی و یا موضوعی است که حکم شرعی دارد و از راه‌ها و اسباب متعارف و مورد قبول شرع برای مکلف حاصل می‌شود.

نوع مردم و عقلای عالم معمولاً از راه‌های متعارف به امری ظن پیدا می‌کنند، مانند: ظن حاصل از خبر واحد یا ظواهر کتاب یا اجماع منقول.

منابع

1. شرح رسائل جلد 1 : صفحه 83
2. اجود التقریرات جلد 2 : صفحه 41
3. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

اعم

ظن ( اصول فقه )

وابسته

ظن غیر متعارف، ظن کثیر الظن

منابع

• اجود التقریرات جلد 2 : صفحه 41
• شرح رسائل جلد 1 : صفحه 83