حال ( اصول فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
رده‌ها
(برای دیدن زیررده‌ها
بر روی "◄" کلیک کنید)
بر روی "◄" کلیک کنید)
توضیح مفهومی
حال ( اصول فقه ) : زمان حاضر، یا حالت فاعل و مفعول در زمان وقوع فعل
حال، در لغت به معنای زمان حاضر ـ برزخ میان پایان گذشته و شروع آینده ـ است و در اصطلاح علم نحو به چیزی گفته می‌شود که حالت و چگونگی فاعل یا مفعول یا هر دو را در جمله بیان می‌نماید؛ برای مثال، ' جائنی زید راکبا ' یعنی زید در حالی که سواره بود نزد من آمد.
منابع
- انوار الاصول جلد 1 : صفحه 165
- ایضاح الکفایة جلد 1 : صفحه (276-277)
- محاضرات فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 240
- المعجم الاصولی : صفحه 497
- مناهج الوصول الی علم الاصول جلد 1 : صفحه 210
- کفایة الاصول : صفحه 62
- کتاب التعریفات : صفحه 36
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
اخص
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه حال ( اصول فقه ) به زیرصفحه حال ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- اجود التقریرات جلد 1 : صفحه 57، 82
- اصول الاستنباط : صفحه 71
- القواعد و الفوائد جلد 2 : صفحه 257
- المحصول فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 249
- المحکم فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 231
- المعجم الاصولی : صفحه 497
- انوار الاصول جلد 1 : صفحه 165، 167
- ایضاح الکفایة جلد 1 : صفحه (276-277)
- تسدید الاصول جلد 1 : صفحه 85
- تهذیب الاصول جلد 1 : صفحه 112
- حقایق الاصول جلد 1 : صفحه 107
- علم اصول الفقه فی ثوبه الجدید : صفحه 44
- فوائد الاصول جلد 1 : صفحه 90، 91
- کتاب التعریفات : صفحه 36
- کفایة الاصول : صفحه 62
- محاضرات فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 240
- مناهج الوصول الی علم الاصول جلد 1 : صفحه 210
- منتقی الاصول جلد 1 : صفحه 340، 342