دام ( آلت صید )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
دام: ابزار شکار و گرفتار کردن حیوانات/ جانور اهلی علف خوار) ر اهلی (.
دام به معنای نخست، عبارت است از وسیلهای همچون تور و مانند آن که برای گرفتار کردن و صید جانوران در جایی کار میگذارند. از آن در باب صید و ذباحه سخن گفتهاند.
کسی که به قصد صید، دامی میافکند آنچه در دام افتد مالک میشود، هرچند پس از به دام افتادن فرار کند؛ از این رو، چنانچه کسی دیگر آن را صید کند مالک نمیشود؛ 1 لیکن اگر گستردن دام به قصد صید نباشد، بنابر تصریح برخی، صرف به دام افتادن موجب مالکیت نمیشود، مگر آنکه دام گستر آن را بگیرد. و اگر دیگری آن را بگیرد مالک آن میشود. 2
اگر کسی دام دیگری را غصب و با آن صید کند صید از آنِ غاصب است نه مالک دام، هرچند غاصب به جهت غصب مرتکب گناه شده است. البته اجرة المثل استفاده از دام بر عهده غاصب است که به مالک میپردازد3) ر اجرة المثل (.
) ر آلات صید (
1. جواهر الکلام 204. 2 204 - 202 /36؛ کلمة التقوی 3 299 /6. کلمة التقوی 299 /6.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 3 : صفحه 575
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «دام ( آلت صید )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید: