اذیت مؤمن ( فقه )

توضیح مفهومی

آزار: اذیّت.

از آن در باب‌های صلات، صوم، حج و صید و ذباحه به مناسبت سخن رفته است.

آزار رساندن به مؤمن 1 و نیز پدر و مادر - هر چند با گفتن افّ - 2، همچنین روزه مستحبی 3 یا سفر 4 اگر موجب اذیّت پدر، مادر و جدّ شود، حرام است.

واجب است مرده به گونه‌ای به خاک سپرده شود که بوی آن به کسی آزار نرساند. 5

رفتن به مسجد برای کسی که بوی دهانش - به خاطر خوردن سیر و مانند آن - دیگران را آزار می‌دهد، مکروه است. 6

مستحب است کسی که سر حیوان را می‌بُرد، کاری کند که حیوان کمتر اذیّت گردد مانند این که آلت ذبح را تیز نماید. 7

1 - جواهر الکلام 22 74.

2 - 21 24.

3 - توضیح المسائل مراجع م 1741.

4 - 1295.

5 - 613.

6 - 915.

7 - 2599.

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه اذیت مؤمن ( فقه ) به زیرصفحه اذیت مؤمن ( فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.