تیاسر

توضیح مفهومی

تَیاسُر: تمایل به چپ.

در کلمات فقها عنوان تیاسر در باب صلات و در ارتباط با قبله به کار رفته است.

بنابر قول مشهور برای اهل عراق هنگام استقبال جهت نماز، تیاسر به مقدار اندک مستحب است. 1 برخی قدما استحباب تیاسر را به ساکنان مشرق همچون اهالی خراسان و فارس نیز تسرّی داده‏اند. 2 حتی ظاهر کلام برخی از آنان وجوب تیاسر است. 3 در مقابل، بعضی متأخران قول به استحباب بلکه جواز آن را ضعیف دانسته‏اند. 4

از خواجه نصیر الدّین طوسی در مجلس درس محقق حلّی) صاحب شرایع (در ارتباط با مسئله تیاسر اشکال معروفی نقل شده که منجرّ به نگاشتن رساله‏ای مستقل در پاسخ آن از سوی محقق گشته و مورد پذیرش خواجه قرار گرفته است.

خلاصه اشکال این است که تیاسر از دو حال خارج نیست؛ از قبله به غیر قبله یا از غیر قبله به قبله. اوّلی حرام و دومی واجب خواهد بود. و خلاصه پاسخ آن است که صورت سومی وجود دارد و آن تیاسر از قبله به قبله است. برای آگاهی از تفصیل اشکال و پاسخ به کتابهای فقهی مفصل رجوع شود. 5

1. الدروس الشرعیة 159 /1؛ جواهر الکلام 2 374 /7. المقنعة/ 96؛ المراسم العلویة/ 61؛ النهایة/ 3 63. المبسوط 4 78 /1. جامع المقاصد 56 /2؛ مسالک الافهام 5 155 /1. جواهر الکلام 377 - 374 /7.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 675

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «تیاسر» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

تمایل به چپ

اعم

تمایل

وابسته

استقبال قبله ( فقه )، تیامن، جزیره، خراسان

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 675