تحنیک ( عمامه )

توضیح مفهومی

از تحنیک به معنای دوم) تحنّک (در باب صلات سخن رفته است.

نهادن عمامه بر سر میّت مرد مستحب است و کیفیّت آن بدین گونه است که از وسط عمامه گرفته و بر سر میّت بپیچانند؛ سپس دو طرف عمامه) طرف چپ و راست (را از زیر چانه) تحت الحنک (گذرانده و بر سینه میّت) طرف راست را بر سمت چپ و طرف چپ را بر سمت راست سینه (بیفکنند. 6

نماز خواندن با عمامه بدون تحنّک، بنابر مشهور، مکروه و با آن مستحب است. در اینکه مراد از تحنّک - که به آن 'تَلَحّی' نیز گفته می‏شود - چیست و اینکه آیا منظور گذراندن یک طرف عمامه از زیر چانه به صورت کمان است و یا انداختن آن به طرف چانه - که از آن به 'اِسدال' تعبیر می‏شود - در صدق عنوان تحنّک کفایت می‏کند؟ مورد بحث است. البتّه استحباب تحنک اختصاص به حال نماز ندارد، بلکه همه حالات را دربر می‏گیرد؛ 7 بویژه هنگام مسافرت جهت سلامتی و زمان در پیِ حاجتی رفتن جهت برآورده شدن آن. 8

بنابر تعریف تحنّک بخصوص معنای نخست) دور دادن زیر چانه (برخی

________________________________________

385

استحباب آن را به سه مورد یادشده) نماز، طلب حاجت و سفر (محدود کرده و در غیر آن موارد، اسدال) ر اسدال (را پس از تحنُّک مستحب دانسته‏اند؛ بدین معنا که بعد از فراغ از بستن عمامه ابتدا یک طرف آن را از زیر چانه عبور می‏دهد سپس اسدال می‏نماید.

منابع

1. فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 384

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «تحنیک ( عمامه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

تحنک، تلحّی

اعم

پوشش ( عمل )

وابسته

تحت الحنک

منابع

• فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 2 : صفحه 384