ایام البیض
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
ایّامُ البیض: سیزده، چهارده و پانزدهم هر ماه.
علت نامگذاری این سه روز به ایّام البیض، مهتابی بودن شب‌های آن‌ها است که ماه با غروب خورشید، طلوع، و تا
________________________________________
741
طلوع آن، نور افشانی می‌کند. تعریف ایّام البیض به این سه روز، در میان فقیهان مشهور است 1 و قول مقابل، تعریف آن به پنج شنبه دهه اول و دهه آخر و چهارشنبه دهه وسط هر ماه است. 2 از آن به مناسبت در باب صوم سخن رفته است.
از ایّامی که روزه در آن‌ها به طور ویژه دارای فضیلت بسیار است، ایّام البیض است.
1 - الحدائق الناضرة 13 361 و جواهر الکلام 17 94 - 97.
2 - فقه ابن ابی عقیل 277 و مختلف الشیعة 3 512.
منابع
- فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (ع) جلد 1 : صفحه 740
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «ایام البیض» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه ایام البیض به زیرصفحه ایام البیض/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.