عملکردها

تنجیز علم اجمالی

از دانشنامه علوم اسلامی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ نوامبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۳:۳۰ توسط Hashemi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

توضیح مفهومی

تنجیز علم اجمالی : وجوب موافقت و حرمت مخالفت تکلیفِ معلوم به اجمال

تنجیز علم اجمالی، به معنای قطعیت یافتن تکلیف در حق کسی است که به آن علم اجمالی دارد.

در مورد تنجیز علم اجمالی، سه مبنا وجود دارد:

1. مشهور اصولیون معتقدند علم اجمالی، بالجمله (در همه موارد) مؤثر است و همه آثار قطع را دارد؛ یعنی هم مخالفت قطعی با آن حرام و هم موافقت قطعی با آن واجب است؛

2. گروهی اعتقاد دارند علم اجمالی، بالجمله (در همه موارد) بی اثر است و هیچ یک از آثار قطع تفصیلی را نداشته و مانند جهل محض است؛ یعنی نه تنها موافقت قطعی با آن واجب نیست، بلکه مخالفت قطعی با آن نیز حرام نیست؛

3. برخی بر این باورند که علم اجمالی فی الجمله (در برخی موارد) مؤثر است؛ یعنی مخالفت قطعی با آن حرام است ولی موافقت قطعی آن واجب نیست.

در علم اجمالی، دوران امر یا بین ' متباینین ' است یا بین ' اقل و اکثر ' و یا بین ' محذورین ' که هر یک حکم خاص خود را دارد. برای مثال، در دوران امر بین متباینین، شبهه یا وجوبی است و یا تحریمی و در هر حال، منشأ شبهه، یا فقدان نص یا اجمال نص یا تعارض نصوص (شبهه حکمی) و یا اشتباه در امور خارجی (شبهه موضوعی) است، شبهه موضوعی نیز یا شبهه محصوره است و یا غیر محصوره؛ در این موارد، از تنجیز علم اجمالی بحث به میان می‌آید.

درباره همه موارد یاد شده، در دو مقام بحث می‌شود:

1. آیا مخالفت قطعی با علم اجمالی جایز است یا حرام؛ یعنی آیا می‌توان علم اجمالی را مانند جهل کامل فرض نمود و همان طور که هنگام شک در اصل تکلیف، اصل برائت جاری می‌گردد، در این جا نیز در اطراف شبهه، اصل برائت جاری نمود؟

2. بر فرض که مخالفت قطعی حرام باشد، آیا موافقت احتمالی با علم اجمالی کافی است؛ یعنی آیا می‌توان یک طرف را مرتکب شد و طرف دیگر را ترک نمود، یا موافقت قطعی لازم است و باید از تمامی اطراف شبهه اجتناب نمود؟

مشهور اصولی‌ها به وجوب موافقت قطعی و حرمت مخالفت قطعی معتقد هستند.

البته کسانی که قول مشهور را پذیرفته‌اند، در بعضی موارد، با یک دیگر اختلاف دارند؛ نمونه آن مرحوم ' شیخ انصاری ' است که علم اجمالی را تنها در شبهات محصوره، منجز دانسته و در شبهات غیر محصوره منجز نمی‌داند، ولی مرحوم ' آخوند خراسانی ' تفصیل او را به جا ندانسته و علم اجمالی را در هر دو صورت منجز می‌داند. [۱]

نکته:

نسبت به چگونگی تنجز تکلیف به وسیله علم اجمالی، نظرات متفاوتی وجود دارد:

برخی، علم اجمالی را هم نسبت به وجوب موافقت قطعی و هم نسبت به حرمت مخالفت قطعی، مقتضی می‌دانند؛ برخی دیگر نسبت به هر دو، علم اجمالی را علت تامه دانسته‌اند و برخی نیز به تفصیل معتقدند.

برخی از اصولیون بر این اعتقادند که اختلاف اصولی‌ها در علت تامه بودن یا مقتضی بودن علم اجمالی، در مواردی است که علم اجمالی از راه اقامه بینه معتبر ـ اماره معتبر ـ حاصل شده باشد، چون در مواردی که علم اجمالی از نوع علم وجدانی باشد، همه اتفاق دارند که علت تامه است.

نیز ر.ک:علم اجمالی در مقام اثبات.

پانوشت

  1. کفایة الاصول : صفحه 407

منابع

  1. فوائد الاصول جلد 4 : صفحه 8
  2. انوار الاصول جلد 2 : صفحه 282
  3. فرائد الاصول جلد 2 : صفحه 404
  4. الحلقة الثالثة فی اسلوبها الثانی جلد 3 : صفحه 180
  5. ایضاح الکفایة جلد 5 : صفحه 45
  6. فرهنگ نامه اصول فقه

اصطلاح‌نامه

مترادفات

از واژه «تنجیز علم اجمالی» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:

تنجز علم اجمالی، منجّزیت علم اجمالی

اخص

تنجز علم اجمالی در شبهه غیر محصوره، تنجز علم اجمالی در شبهه محصوره، تنجیز علم اجمالی در تدریجیات

وابسته

ارکان تنجیز علم اجمالی، زوال تنجزعلم اجمالی، علم اجمالی ( اصول فقه )

نمایه‌های موضوعی

جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).

برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه تنجیز علم اجمالی به زیرصفحه تنجیز علم اجمالی/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.

منابع