قرینه صارفه ( اصول فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
قرینه صارفه ( اصول فقه ) : قرینه خارج کننده لفظ از معنای حقیقی به معنای مجازی
قرینه صارفه، مقابل قرینه معیّنه بوده و عبارت است از قرینه‌ای که کلام را از معنای حقیقی خود بر گردانده و بر معنای مجازی آن حمل می‌نماید؛ یعنی بیان گر این مطلب است که مراد جدی متکلم، معنای مجازی کلام وی است نه معنای حقیقی آن.
این قرینه را از آن رو صارفه می‌گویند که لفظ را از معنای حقیقی خود به معنای مجازی منصرف می‌کند، مثل کلمه ' اسد ' در جمله ' رایت اسدا ' که بدون قرینه استعمال شده و بر حیوان درنده که معنای حقیقی آن است، دلالت می‌کند، ولی اگر قرینه‌ای به آن ضمیمه گردد و گفته شود: ' رأیت اسدا یرمی ' در این صورت بر ' مرد شجاع ' که معنای مجازی آن است دلالت می‌کند و ' یرمی ' قرینه صارفه آن می‌باشد.
منابع
- اصول فقه : صفحه (15-16)
- لغت نامه دهخدا جلد 10 : صفحه 15476
- بدایع الافکار : صفحه (93-94)
- المحکم فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 165
- مفاتیح الاصول : صفحه 58
- ترمینولوژی حقوق : صفحه 543
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «قرینه صارفه ( اصول فقه )» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
وابسته
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه قرینه صارفه ( اصول فقه ) به زیرصفحه قرینه صارفه ( اصول فقه )/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.