صفت اِصمات
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
صفت اِصمات : صفتِ عامل سنگین ادا شدن حرف؛ یکی از صفات اصلی حروف
«اِصمات» در لغت به معنای ساکتکردن، و در اصطلاح تجوید عبارت است از امتناع متکلم از تلفظ به کلمهای چهار یا پنج حرفی که همگی دارای صفت اصمات بوده و هیچ یک از حروف مذلقه در آن نباشد.
صفت اصمات در مقابل صفت اذلاق، یکی از صفات اصلی یا متضاد حروف است که لفظ واجد این صفت، هنگام تلفظ، سنگین و سخت ادا میشود. حروف دارای این ویژگی را «مصمته» گویند؛ مانند: ع، غ، ق، و….
نیز ر.ک:حروف مصمته.
منابع
- العقد الفرید فی فن التجوید : صفحه (44-45)
- حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه (55-56)
- الرائد فی تجوید القرآن : صفحه (49-50)
اصطلاحنامه
اعم
وابسته
منابع
- التجوید : صفحه 19
- الرائد فی تجوید القرآن : صفحه (49-50)
- العقد الفرید فی فن التجوید : صفحه (44-45)
- تجوید جامع : صفحه 52
- حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه (55-56)
- دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی جلد 2 : صفحه 1375
- سر البیان فی علوم القرآن : صفحه 170
- غایة المرید فی علم التجوید : صفحه 136