استعمال لفظ در شخص
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
استعمال لفظ در شخص : اطلاق لفظ و اراده شخص آن لفظ
استعمال لفظ در شخص، از اقسام استعمال لفظ در لفظ و به معنای اطلاق لفظ و اراده شخص آن است.
در این نوع استعمال، لفظی بر زبان آورده شده و خود آن اراده می‌شود، نه نوع، صنف و یا مثل آن، مانند آن که گفته شود ' زید لفظ ' و از آن، شخص کلمه زید قصد شود؛ یعنی لفظ زید، لفظ است.
درباره استعمال لفظ در شخص، میان اصولیون اختلاف است.
برخی مانند مرحوم ' صاحب فصول ' معتقدند صحت اطلاق مذکور بدون تأویل و تصرف، محل اشکال است، زیرا یا اتحاد دال و مدلول پیش می‌آید و یا مستلزم ترکیب قضیه از دو جزء خواهد بود، که هر دو باطل است [۱] .
برخی دیگر هم چون مرحوم ' صاحب کفایة ' معتقدند استعمال لفظ در شخص، استعمال نیست [۲].
پانوشت
منابع
- تحقیق الاصول المفیدة فی اصول الفقه : صفحه 171
- سیری کامل در اصول فقه جلد 1 : صفحه (541-543)
- ایضاح الکفایة جلد 1 : صفحه 78
- تهذیب الاصول جلد 1 : صفحه 22
- نهایة الاصول : صفحه 32
- مناهج الوصول الی علم الاصول جلد 1 : صفحه 107
- فرهنگ نامه اصول فقه
اصطلاح‌نامه
مترادفات
از واژه «استعمال لفظ در شخص» بجای واژه‌های زیر استفاده کنید:
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه استعمال لفظ در شخص به زیرصفحه استعمال لفظ در شخص/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.
منابع
- اجود التقریرات جلد 1 : صفحه 31
- الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة : صفحه 22
- المحصول فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 95، 96، 98
- ایضاح الکفایة جلد 1 : صفحه 77، 78
- بحوث فی علم الاصول جلد 1 : صفحه 145
- تحقیق الاصول المفیدة فی اصول الفقه : صفحه 171
- تسدید الاصول جلد 1 : صفحه 45
- تهذیب الاصول جلد 1 : صفحه 22، 46، 47
- حقایق الاصول جلد 1 : صفحه 32، 33
- سیری کامل در اصول فقه جلد 1 : صفحه (541-543)
- کفایة الاصول : صفحه 29
- محاضرات فی اصول الفقه جلد 1 : صفحه 94
- مناهج الوصول الی علم الاصول جلد 1 : صفحه 107
- منتقی الاصول جلد 1 : صفحه 161
- نهایة الاصول : صفحه 32
- نهایة الافکار جلد 1 : صفحه 61