استعاره محسوس به معقول
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
استعاره محسوس به معقول : حسّی بودن مستعارٌمنه و عقلی بودن مستعار و مستعارٌله
استعاره‌ای را که مستعارٌمنه آن، حسی، و مستعار و مستعارٌله، عقلی باشد «استعاره محسوس به معقول» گویند؛ مانند:
1. «مَّسَّتْهُمُ الْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء» (بقره// 214) . در این آیه مستعارٌمنه (مسّ) یک امر حسی و مستعارله «تحمل شدت»، و جامع (مستعار) «ممسوس» است که این دو عقلی‌اند.
2. «فَهُوَ عَلَی نُورٍ مِّن رَّبِّهِ» (زمر// 22) . مستعارٌمنه در این‌جا «روشنی» است که می‌توان حس کرد؛ ولی مستعارٌله یعنی «هدایت» و جامع آن (باز هم «هدایت» است) هر دو عقلی‌اند.
منابع
- البرهان فی علوم القرآن (با حاشیه) جلد 3 : صفحه 442
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 151
- مباحث فی علوم القرآن : صفحه 324
اصطلاح‌نامه
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه استعاره محسوس به معقول به زیرصفحه استعاره محسوس به معقول/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.