مراد بالذات ( اصول فقه )
از دانشنامه علوم اسلامی
توضیح مفهومی
مراد بالذات ( اصول فقه ) : شیء متعلق اراده مستقل مرید
مراد بالذات، مقابل مراد بالتبع بوده و عبارت است از مرادی که به خودی خود مطلوب مرید می‌باشد و اراده به طور مستقیم و مستقل به خود آن تعلق می‌گیرد، مانند: اراده مولا به امر به نماز، که در این جا خود نماز مراد بالذات است، نه چیز دیگر.
منابع
- مقالات اصولی : صفحه 66
- الموجز فی اصول الفقه جلد 2,1 : صفحه 92
- فرهنگ نامه اصول فقه