تفاوت میان نسخه‌های «کلمات طیئی قرآن»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۳:۳۹
توضیح مفهومی
کلمات طیئی قرآن : کلماتی از قرآن، به لغت قبیله طیء
طیء، قبیله‌ای بزرگ از قحطانیان است که شاخه‌های فراوانی دارد و در اصل ساکن یمن بودند و بعد به نواحی اطراف کوچ کردند. ~الاتقان~ به نقل از ابوبکر واسطی می‌گوید: لغات قرآن پنجاه گونه است که یکی از آن‌ها «طیء» نام دارد». کلمات طیئی قرآن بنا بر نقل سیوطی چهار واژه است:
1. ینعق: فریاد می‌کشد (بقره// 171) .
2. رَغَدا: فراوان (نحل// 112) .
3. سَفِه نفسه: خود را زیانکار کرد (بقره// 130) .
4. یس: ای انسان (یس// 1) .
همچنین سیوطی نقل کرده که آیه 42 هود: «وَنَادَی نُوحٌ ابْنَهُ» به لغت طیئی و به معنای «ابن امرأته» است؛ یعنی نوح فرزند همسرش را صدا زد.
منابع
- لغت نامه دهخدا جلد 9 : صفحه 13751
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 122
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 120
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 2 : صفحه 107
- لغة القرآن الکریم : صفحه (50-65)
- المقتبس من اللهجات العربیة و القرآنیة : صفحه 123
اصطلاح‌نامه
اعم
نمایه‌های موضوعی
جستجوی محتوای اطلاعاتی منابع به منظور دستیابی کاربران به موضوع مورد نظر از بین سایر موضوعات، از طریق واژگان کنترل شده(اصطلاح‌نامه).
برای دسترسی به نمایه‌های شامل واژه کلمات طیئی قرآن به زیرصفحه کلمات طیئی قرآن/نمایه‌های موضوعی مراجعه کنید.