تفاوت میان نسخه‌های «سُوَر مکّی ابتدائیه»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۵:۳۷
توضیح مفهومی
سُوَر مکّی ابتدائیه : سوره‌های نازل شده در سال‌های آغازین بعثت
سوره‌های مکی بخشی از قرآن کریم هستند که طی سیزده سال اقامت پیامبر اکرم (ص) در مکه بر آن حضرت نازل شده‌اند و به سه دسته تقسیم می‌شوند:
1. سوره‌های علق، مدّثّر، تکویر، أعلی، لیل، انشراح، عادیات، تکاثر و نجم در سال‌های نخست بعثت نازل شده‌اند و به آن‌ها «سور مکی ابتدایی» می‌گویند.
2. سوره‌های عبس، تین، قارعه، قیامت، مرسلات، بلد و حجر در اواسط زمان بعثت و اقامت رسول خدا (ص) در مکه نزول یافتند و به آن‌ها «سور مکی متوسط» می‌گویند.
3. سوره‌های صافات، زخرف، دخان، ذاریات، کهف، ابراهیم، و سجده در مرحله پایانی زمان اقامت پیامبر (ص) در مکه نازل شدند و «سور مکی ختامیه» نام گرفتند.
اسامی سوره‌های مزبور، مورد اتفاق همگان نیست.
منابع
- مباحث فی علوم القرآن : صفحه 185
اصطلاح‌نامه
اعم
وابسته
منابع
- مباحث فی علوم القرآن : صفحه 185