تفاوت میان نسخه‌های «صفت نفخ»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۰۰
توضیح مفهومی
صفت نفخ : خروج هوا از مخرج حرف هنگام تلفظ آن؛ از صفات فرعی حروف
نَفْخ (با فتح اول و سکون دوم) در لغت به معنای دمیدن هوا از دهان است، و در فن تجوید به خروج هوا از مخرج حرف، هنگام تلفظ آن گفته می‌شود، و در مقام ادا، لب‌ها باد می‌کنند و صوتی پدید می‌آید. نفخ از صفات فرعی و غیرمتضاد حروف به شمار می‌آید.
حرف دارای این ویژگی را «حرف منفوخ» گویند؛ مانند: تلفظ «ف» در کلمات: أُفّ، کهف، أفواههم، أفواج و فَوَیل.
نیز ر.ک:حرف منفوخ.
منابع
- سر البیان فی علوم القرآن : صفحه 175