تفاوت میان نسخه‌های «زیادت اسماء»
از دانشنامه علوم اسلامی
جز (۱ نسخه واردشده) |
|
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۷:۲۵
توضیح مفهومی
زیادت اسماء : زیادت برخی اسماء به قصد افاده تأکید؛ از انواع اسلوب بدیعی قرآن
یکی از انواع اسلوب بدیعی قرآن، اطناب به زیادت است. در این اسلوب، کلماتی بر جمله داخل می‌شود که بدون آنها هم محتوا کامل است اما برای تاکید مطلب، این کلمات افزوده می‌شود.
غالب کلماتی که زاید واقع می‌شوند، حروف هستند. در مورد اسماء، هر چند اکثر نحویین تصریح کرده‌اند که زاید واقع نمی‌شوند، اما در کلمات مفسران مواردی یافت می‌شود که حکم به زیادت آنها کرده‌اند، مثل لفظ «مثل» در آیه: «فَإِنْ آمَنُواْ بِمِثْلِ مَا آمَنتُم بِهِ فَقَدِ اهْتَدَواْ» (بقره// 137).
منابع
- الاتقان فی علوم القرآن جلد 3 : صفحه 221