صفت تفشّی

توضیح مفهومی

صفت تفشّی : انتشار هوا در فضای دهان هنگام تلفظ حرف؛ یکی از صفات فرعی حروف

«تفشّی» مصدر باب تفعل و به معنای از هم پاشیدن، پهن شدن، پراکندگی و انتشار است. تفشّی در علم تجوید عبارت است از انتشار هوا در فضای دهان هنگام تلفظ حرف.

حرف «ش» را که دارای این صفت است حرف تفشّی گویند. این صفت از صفات فرعی یا عارضی حروف است.

نیز ر.ک:حرف تفشّی.

منابع

1. تجوید جامع : صفحه 54
2. سر البیان فی علوم القرآن : صفحه 172
3. تجوید استدلالی : صفحه 153
4. التجوید : صفحه 20
5. حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه 60
6. الرائد فی تجوید القرآن : صفحه 50
7. الموضع فی التجوید : صفحه 96

اصطلاح‌نامه

اعم

صفات فرعی ( علوم قرآنی )

وابسته

حرف تفشّی

منابع

• التجوید : صفحه 20
• الرائد فی تجوید القرآن : صفحه 50
• الموضع فی التجوید : صفحه 96
• تجوید استدلالی : صفحه 153
• تجوید جامع : صفحه 54
• حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم جلد 2 : صفحه 60
• زنده جاوید و اعجاز جاویدان جلد 2 : صفحه 60
• سر البیان فی علوم القرآن : صفحه 172
• غایة المرید فی علم التجوید : صفحه 136